بررسی تأثیر ریزلوله های کربنی به عنوان تنظیم کننده رشد در ریزازدیادی گیاه آنتوریوم رقم تروپیکال anthurium andreanum l. cv. tropical

آنتوریوم anthurium andreanum l. نهمین گل شاخه بریده ازنظر تولید و اهمیت در دنیا است و در سال های اخیر به دلیل دوام گل و قیمت مناسب، با استقبال بیشتری روبرو شده است. به دلیل پایین بودن قوه نامیه، سرعت جوانه زنی و تفرق صفات در تکثیر بذری و زمان بر بودن تکثیر از طریق تقسیم پاجوش، کشت بافت مهم ترین روش تکثیر این گیاه است. اکتشافات جدید در نانوتکنولوژی زمینه های علمی و فنی برای کاربرد گسترده آن در علوم پزشکی، الکترونیک، هوافضا و صنایع دفاعی را فراهم آورده است. موفقیت کاربرد نانوتکنولوژی در این زمینه ها این علاقه را برای معرفی روش هایی برای کاربرد نانوتکنولوژی در کشاورزی ایجاد کرده است، ولی تا به امروز مطالعات کمی در مورد تأثیر کاربرد نانو ذرات بر رشد گیاهان صورت پذیرفته است. بر این اساس هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر ریزلوله های کربنی چند جداره بر ریزازدیادی آنتوریوم به منظور تعیین نقش تنظیم کنندگی در رشد و نمو درون شیشه ای در مراحل مختلف بود. ریزلوله های کربنی درشت مولکول های کربنی استوانه ای شکل با شعاع کمتر از چند نانومتر می باشند که طول آن ها تاcm 20 می تواند برسد. این ترکیبات به دلیل ساختار خاص خود و نسبت سطح به حجم بالا دارای ویژگی های فیزیکی و شیمیایی متفاوتی می باشند و کاربرد گسترده ای در علوم مختلف دارند. در این پژوهش پس از تولید پینه از ریزنمونه های برگ و اسپادیکس، آزمایش های متعدد برای به دست آوردن بهترین محیط و غلظت تنظیم کننده های رشد برای باززایی گیاهچه ها از بافت پینه و پرآوری گیاهچه های باززایی شده صورت گرفت. در مرحله باززایی پینه، ریزلوله های کربنی سبب کاهش مدت زمان آغاز باززایی گیاهچه از پینه شدند، ولی بر درصد باززایی اثری نداشتند. در بررسی تأثیر میزان خلوص و همچنین نوع گروه عاملی ریزلوله های کربنی چند جداره بر میزان پرآوری و رشد و نمو گیاهچه ها، مشخص شد ناخالصی های موجود در این ترکیبات سبب کاهش کیفیت گیاهچه ازجمله میزان کلروفیل و رشد می گردد. همچنین مشخص شد، ریزلوله های دارای گروه عاملی کربوکسیل، بیشترین تأثیر را بر افزایش شاخص های رشدی در گیاهچه ها، نسبت به ریزلوله های دارای گروه عاملی آمین، متیل و بدون گروه عاملی شد. ریزلوله های کربنی کربوکسیله، سبب تولید اندام های شبه کورم در مرحله پرآوری گردید، به طوری که در کاربرد 100 میلی گرم بر لیتر mwcnts و 5/0 میلی گرم بر لیتر bap، تمام ریزنمونه ها plbs تولید کردند و بیشترین میزان تبدیل plbs به گیاهچه نیز در این تیمار به دست آمد. غلظت های مختلف ریزلوله های کربنی بر مدت زمان آغازش تولید، تعداد و مدت زمان آغاز تبدیل به گیاهچه plbs نیز موثر است. در مرحله ریشه زایی نیز، کاربرد ریزلوله های کربنی، بر تعداد ریشه تشکیل شده، تأثیری نداشت، ولی سبب ایجاد بیشترین طول ریشه (05/9 سانتی متر) و وزن تر ریشه (62 میلی گرم) شد. به طور کلی کاربرد ریزلوله های کربنی کربوکسیله، سبب کاهش مدت زمان باززایی پینه، پرآوری و افزایش برخی شاخص های رشدی مانند ارتفاع گیاهچه، طول پهنک برگ، طول ریشه، وزن تر و خشک گیاهچه شد.